Η έμφαση στα ονόματα πόλεων στον τίτλο του άρθρου αποσκοπεί στο να υπενθυμίσει ότι τις τελευταίες εβδομάδες, εκατοντάδες είναι οι νεκροί και τραυματίες στον πόλεμο με το Ισλαμικό Κράτος, θύματα σε πολλές πόλεις του κόσμου, η συντριπτική τους πλειοψηφία άμαχοι. Αυτές αντιστοιχούν σε χώρες όπως η Γαλλία, η Συρία, το Αφγανιστάν, η Γερμανία, προηγουμένως άλλων ευρωπαϊκών, ασιατικών και αφρικανικών χωρών.

Τα αίτια και οι συνέπειες από αυτόν τον πόλεμο είναι σύνθετα και παράγουν αποτελέσματα που στο μυαλό του ανθρώπου δεν χώρεσαν ποτέ ή απευχόταν.  Από την 11η Σεπτεμβρίου 2001 και το τρομοκρατικό κτύπημα στις ΗΠΑ και το 2003 στη Μαδρίτη, ένα πανδαιμόνιο αντιτρομοκρατικών νομοθεσιών, κατασταλτικών, στρατιωτικών μέτρων, συμμαχιών και αποφάσεων πολιτικής έχει εφαρμοστεί.

  1. Εκτοξεύτηκαν πόλεμοι με μακροπρόσθεσμες συνέπειες σε ολόκληρο τον κόσμο, όπως οι επεμβάσεις στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη, στη Συρία, στο Μάλι, στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία.
  2. Ψηφίστηκαν νομοθεσίες που στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας περιορίζουν δικαιώματα αθώων πολιτών. Στις ΗΠΑ το 2001 εφαρμόστηκε ο λεγόμενος «Πατριωτικός Νόμος», θεσπίστηκαν φυλακές βασανιστηρίων, έγιναν μεταφορές υπόπτων, παράνομα, από ευρωπαϊκά κράτη σε μυστικές φυλακές. Εκπονήθηκαν μαζικές και οργανωμένες επεξεργασίες επικοινωνιακών συνδιαλέξεων όλων των χρηστών Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης ανά τον κόσμο από την Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας των ΗΠΑ. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τα βιομετρικά στοιχεία των πολιτών, όπως το δακτυλικό αποτύπωμα είναι πλέον υποχρεωτικά στην ταυτοποίηση του ατόμου, ενώ θεσπίστηκαν νομοθεσίες για την κατακράτηση τηλεφωνικών και διαδικτυακών συνδιαλέξεων των πολιτών. Δημιουργήθηκαν ομάδες ταχείας επέμβασης, ενισχύθηκε ο Οργανισμός Συνοριοφυλακής, αποφασίστηκαν σχέδια άμεσης δράση για την αποτροπή του λαθρεμπορίου μεταναστών, διευρύνθηκαν τα κριτήρια εισαγωγής οντοτήτων στη λίστα τρομοκρατών του Συμβουλίου της ΕΕ και άλλα πολλά μέτρα.
  3. Οι δαπάνες για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, κύρια σε κατασταλτικά και παρόμοια μέσα έφτασαν στις ΗΠΑ στα 100 δις δολ. ετησίως σύμφωνα με τον αναλυτή εθνικής ασφάλειας Μπ. Άνταμς, ενώ η συνολική στρατιωτική δαπάνη της χώρας αναλογεί στο 37% της παγκόσμιας δαπάνης. Το ΝΑΤΟ τα τελευταία χρόνια έχει αποφασίσει ότι οι στρατιωτικές δαπάνες των κρατών μελών του θα αυξάνονται σε ρυθμούς ώστε να φτάσουν στο 2% του ΑΕΠ ετησίως. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι δαπάνες για την ασφάλεια έφτασαν στα 136 δις Ευρώ ετησίως.

Η πιο πάνω καταγραφή αποτελεί -ενδεικτική- μόνο σύνοψη των μέσων που έχουν χρησιμοποιηθεί στο λεγόμενο πόλεμο κατά της τρομοκρατίας σε σημείο που η τρομο-υστερία αυξάνεται ανάλογα στον μεγάλο αριθμό των θυμάτων. Είναι αποδεδειγμένο ότι αυτή η πολιτική απέτυχε στους επίσημα διακηρυγμένους της σκοπούς. Είτε γιατί τα μέτρα είχαν άλλες πραγματικές σκοπεύσεις, για το μοίρασμα της πίττας των πλουτοπαραγωγικών πόρων είτε γιατί την ίδια στιγμή δεν απευθύνονται στα αληθινά αίτια που προκαλούν τα σύγχρονα κοινωνικά φαινόμενα και τις συνέπειες τους.

Όπως έχει γράψει η Lindsey German, «αυτή την εβδομάδα δεν τηρήθηκε ενός λεπτού σιγής για τα αθώα θύματα των βομβαρδισμών στην Συρία. Η αλήθεια είναι ότι η Δυτική επέμβαση δεν θεραπεύει την κόλαση του Συριακού εμφύλιου πολέμου, αλλά συνεισφέρει στη συνέχιση της. Δεν αντιμετωπίζει το «Ισλαμικό Κράτος», δεν επέφερε ειρήνη. Είναι η Αμερικανική κατοχή και επέμβαση στο Ιράκ που οδήγησε στην δημιουργία του Ισλαμικού Χαλιφάτου, με σύμμαχους των Δυτικών όπως η Σαουδική Αραβία και η Τουρκία να εργάζονται σκληρά για να το συντηρήσουν». Η Σαουδική Αραβία αποτελεί την «σύγχρονη» εκδοχή του νόμου της Σαρίας και της δικτατορίας και η Τουρκία τον βασικό πυλώνα του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή.

Όσο δεν αντιμετωπίζονται οι αιτίες, άλλο τόσο θα υποφέρουν αθώοι πληθυσμοί, λαοί από το σκότος του πολέμου και του αναχρονισμού.

Κώστας Χριστοδουλίδης
Πολιτικός Επιστήμονας, διευθυντής του Ερευνητικού Κέντρου Alexander