«Εν κατακλείδι, θα λέγαμε ότι τα γνωστικά και παιδαγωγικά οφέλη της διεπιστημονικότητας είναι πολλά και σημαντικά: ολιστική αντιμετώπιση σύνθετων προβλημάτων, εμβάθυνση της μαθησιακής εμπειρίας, δημιουργικότητα, κριτική σκέψη, ανεκτικότητα στην ασάφεια, βαθύτερη εκτίμηση ηθικών ζητημάτων, κ.α. (eg. Jones, 2009). Να προσθέτω παρενθετικά ότι κάποιοι θα ισχυρίζονταν ότι ένα από τα μεγάλη οφέλη της είναι η δημιουργία καινοφανών επιστημών και γνώσεων – παράδειγμα για το τελευταίο, κατά την άποψη της Sheila Jasanoff (2013), αποτελεί ο κλάδος Επιστήμη, τεχνολογία & κοινωνία (Science, technology & society)· σ’ αυτήν την περίπτωση βλέπουμε ότι το μόρφωμα που ήταν αρχικά μια «διεπιστήμη» καταλήγει να είναι μια αναγνωρίσιμη και αναγνωρισμένη επιστήμη. Η «αλλαγή υποδείγματος», κατά Kuhn, από την επιστημονικότητα προς την διεπιστημονικότητα (αν όντως μπορούμε να μιλήσουμε για μια τόσο μεγάλης τάξεως αλλαγή) όμως δεν είναι δίχως προβλήματα. Είναι μείζονος σημασίας να διερευνηθεί κριτικά το αν η διεπιστημονικότητα μπορεί να αποτελέσει τον Δούρειο Ίππο για την διάλυση (ή έστω την αποδυνάμωση) των γνωστικών αντικειμένων με το να τις ιεραρχήσει και να καταστήσει κάποιες ως «πιο σημαντικές», όπως συμβαίνει σήμερα με τη ιδεολογική επικυριαρχία της επιστήμης των οικονομικών τα οποία εισβάλλουν και τροποποιούν επιστήμες όπως η πολιτική και η κοινωνιολογία, με την θεωρία της «ορθολογικής επιλογής» όπως είδαμε πριν. Σύμφωνα πάλι με τον Thomas Osborne, η διεπιστημονικότητα δεν απειλεί την επιστημονικότητα στην περίπτωση των γνωστικών αντικειμένων που έχουν ισχυρή ταυτότητα (όπως η ανθρωπολογία και η οικονομική επιστήμη)· αντιθέτως, η κοινωνιολογία, που δεν έχει ισχυρή ταυτότητα (και αυτό λόγω του ότι δεν έχει συγκεκριμένο αντικείμενο μελέτης, αλλά την «κοινωνία», κάτι πολύ αφηρημένο δηλαδή) μπορεί να απειληθεί από την διεπιστημονικότητα.
Τέλος, ένας από τους κινδύνους αυτής της «αλλαγής υποδείγματος» στην παραγωγή γνώσης είναι, όπως σχολιάζει ο καθηγητή Michael Buroway (2009), να αποποιηθούμε την επιστημονικότητα (disciplinarity) και τα γνωστικά αντικείμενα με τις επεξεργασμένες δομές τους, τα οποία έχουν δημιουργηθεί κατόπιν μακροχρόνιας κοπιώδους συνεργασίας μεταξύ των ερευνητών προς χάριν μιας επιφανειακής συγχώνευσης ασυμβίβαστων θεωρητικών πλαισίων».